İlk mucize yolculuğumu 2019 yılı Aralık ayında Afyonkarahisar’da gerçekleştirdim. İlk yolculuğumdu ama üç okula gidip birçok çocuğa ulaşabildiğimiz için üç yolculuk yaptık, üç güzel okulu ve bu okulların birbirinden güzel öğrencilerini ziyaret ettik diyebilirim. Başta neler yapabileceğimi bilmediğim için az da olsa çekinerek girdiğim okullardan hem kendimi yeniden keşfederek hem de çocukları eğlendirerek ayrıldım. Cumhuriyet atölyesi için çocukları yönlendirdikten sonra atölye biter bitmez çocukların yanına gidip onlarla oyunlar oynamak, şarkılar söyleyebilmek, dolu dolu gülebilmek beni çok mutlu ediyordu. Zaten büyük bir özveri ile çalışan harika ekip arkadaşlarım vardı. Herkesin gözlerinin içinin güldüğü o güzel iki günü şimdiden çok özledim. Hayatım boyunca hiç palyaço olmadım. En azından ilk yolculuğumda palyaço olabileceğimi ve bu şekilde çocukları eğlendirebileceğimi hiç düşünmemiştim. Davılgı köyünde arkadaşlarımız kütüphane için hazırlık yaptığından dolayı bir kostüm boş kalmıştı. Hemen neden yapmayayım ki diye düşündüm. İnsan öyle güzel gülüşlere şahit olunca hep daha fazlasını görmek ve bunun için çabalamak istiyor. Farkındalık kazandırabileceğimiz güzel anlara şahit olmuştuk. Tedirginlikle giydiğim kostümü gün bittiğinde üzerimden çıkarmak istememiştim. Ömrümün en anlamlı ve en güzel günlerinden biriydi. Hala videolara ve fotoğraflara bakıp o mutluluğu ve heyecanı hissedebiliyorum. Tekrar gülebileceğimiz, güldürebileceğimiz nice mucize yolculuklara…
-Hatice Burcu Pınar